لنزهای کاهنده نور آبی با شاخص بالای 1.60 MR-8

نور خورشید حاوی پرتوهای نور قرمز، نارنجی، زرد، سبز و آبی و سایه‌های زیادی از هر یک از این رنگ‌ها، بسته به انرژی و طول موج پرتوهای منفرد (به آن تابش الکترومغناطیسی نیز می‌گویند) است. این طیف از پرتوهای رنگی نور ترکیبی چیزی را ایجاد می کند که ما آن را "نور سفید" یا نور خورشید می نامیم.

بدون وارد شدن به فیزیک پیچیده، رابطه معکوس بین طول موج پرتوهای نور و مقدار انرژی موجود در آنها وجود دارد. پرتوهای نوری که دارای طول موج نسبتاً طولانی هستند، انرژی کمتری دارند و آنهایی که طول موج کوتاه دارند، انرژی بیشتری دارند.

پرتوهای انتهای قرمز طیف نور مرئی دارای طول موج بلندتری هستند و بنابراین انرژی کمتری دارند. پرتوهای انتهای آبی طیف دارای طول موج کوتاهتر و انرژی بیشتری هستند.

پرتوهای الکترومغناطیسی درست فراتر از انتهای قرمز طیف نور مرئی، مادون قرمز نامیده می شوند - آنها گرم می شوند، اما نامرئی هستند. («لامپ‌های گرم‌کننده» که برای گرم نگه‌داشتن غذا در غذاخوری محلی‌تان مشاهده می‌کنید، تشعشعات مادون قرمز ساطع می‌کنند. اما این لامپ‌ها نیز نور قرمز مرئی ساطع می‌کنند تا مردم بدانند که روشن هستند! این موضوع در مورد سایر انواع لامپ‌های حرارتی نیز صادق است.)

در طرف دیگر طیف نور مرئی، پرتوهای نور آبی با کوتاه ترین طول موج (و بالاترین انرژی) گاهی اوقات نور آبی-بنفش یا بنفش نامیده می شوند. به همین دلیل است که پرتوهای الکترومغناطیسی نامرئی که درست فراتر از طیف نور مرئی هستند، تابش فرابنفش (UV) نامیده می شوند.